نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن
ولی کاش زنده بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...
کاش زنده بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...
کاش زنده بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم
و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عذاب است
میدانم که نمیدانستی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...
کاش زنده بودی و میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...
کاش زنده بودی و میدانستی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود
میدانم که نمیدانستی بدون تو دیگربهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی
جزانتظار آمدن برسر خاکت که این تنها دلخوشی من است
کاش نمیرفتی از کنارمان میماندی پیشمان
ولی چه زود رفتی
کاش کاش کاش کاش میماندی
نظرات شما عزیزان:
|
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
<-PollName->
نویسنده: 
تبادل
لینک هوشمند